load average process states on Linux

Średnie obciążenie systemu, stany procesów w systemie Linux i kilka mitów związanych z loadavg

W moim doświadczeniu zawodowym często prowadzę rekrutacje, których częścią są pytania związane z systemami z rodziny Linux. Jednym ze standardowych pytań jest pytanie o statystykę systemową, jaką jest średnie obciążenie systemu. Niestety zdarza się, także u osób z naprawdę imponującym doświadczeniem zawodowym, iż kandydat nie potrafi poprawnie jej nakreślić. Dlatego dziś o statystyce.

W moim doświadczeniu zawodowym dosyć często mam okazję prowadzić rekrutacje, których częścią są pytania związane z systemami z rodziny Linux. Jednym ze standardowych pytań jest pytanie o istotną (aczkolwiek wcale nie mówiącą tak dużo) statystykę systemową, jaką jest średnie obciążenie systemu (ang. load average, skrótowo zapisywane jako loadavg). Niestety zdarza się, także u osób z naprawdę imponującym doświadczeniem zawodowym, iż kandydat nie potrafi poprawnie opisać i interpretować informacji płynących z load average.

Postanowiłem więc zadać sobie pytanie, z czego to wynika. Sprawdziłem zaufane źródła prawdy, takie jak wyszukiwarki internetowe (DuckDuckGo i Google) oraz Wikipedię. Ta ostatnia de facto najpełniej opisała tę statystykę. Niestety w internecie jest bardzo dużo uproszczeń lub wręcz błędów na jej temat. Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż same podręczniki systemowe często w sposób niepełny podają, czym ta statystyka jest.

By omówić średnie obciążenie systemu, należy się jednak cofnąć i wprowadzić minimum teorii dotyczącej procesów i ich stanów w systemie Linux. Pozwoliłem sobie zaczerpnąć z sprawdzonego źródła wiedzy, jakim jest podręcznik szkoleniowy EuroLinux z administracji Enterprise Linuksem na poziomie podstawowym.

Stany procesów w systemie Linux

Fragmenty z podręcznika szkoleniowego Enterprise Linux Administration I

Procesy mogą znajdować się w różnych stanach. By móc zrozumieć wyjścia komend opisujących procesy, należy najpierw poznać te stany. Poniższa tabela prezentuje listę wyświetlanych flag z nazwami procesu oraz objaśnieniem, jaki stan w wewnętrznych strukturach jądra jest przypisany zadanemu stanowi.

Flaga Nazwa (ang) Nazwa w jądrze i objaśnienie
R Running or Runnable TASK_RUNNING. Proces jest wykonywany lub czeka na wykonanie. Może wykonywać się w przestrzeni użytkownika (kod użytkownika) lub w przestrzeni jądra (kod jądra)
S Interruptible sleep TASK_INTERRUPTIBLE. Proces czeka na spełnienie jakiegoś warunku, np. dostępu do zasobu lub sygnał (takim sygnałem jest np. wyjście procesu dziecka)
D Uninterruptible sleep Uninterruptible sleep| TASK_UNINTERRUPTIBLE. Proces śpi jak przy fladze S, jednak nie będzie odpowiadał na sygnały. Używane, gdy przerwanie procesu lub jego zabicie może wprowadzić urządzenia lub proces w niezdefiniowany stan. Z reguły używany podczas operacji I/O. Proces wpada w ten stan także, gdy jego strony pamięci są zrzucane lub wczytywane do pamięci rozszerzonej tj. „swappowane”
T Stopped TASK_STOPPED. Proces został zatrzymany przez odpowiednie sygnały. Może zostać przywrócony przez inny sygnał
t Traced TASK_TRACED. Proces jest debugowany, jego wykonanie jest śledzone. Jest on na chwilę zatrzymywany w celu badania jego stanu
Z Zombie EXIT_ZOMBIE. Proces dziecko zakończył swoje działanie i chce poinformować rodzica o swoim kodzie wyjścia. Niestety czasem rodzice nie obsługują poprawnie swoich dzieci. W takim wypadku z dziecka tworzy się zombie
X Dead EXIT_DEAD. Proces zakończył swoje działanie, rodzic uprzątnął swoje dziecko. Wszystkie zasoby procesu są uwalniane. W normalnych warunkach ten stan nie powinien być widoczny

Oprócz wyżej wymienionych flag, mamy także flagi K od „killable”, czyli procesu w stanie flagi D, który może zostać zabity, a także flagę I od „idle”, czyli bezczynny. Rzadko jednak obserwuje się procesy w tym stanie, gdyż są one z reguły wykonywane przez wewnętrzne procesy jądra.

Poniższy diagram prezentuje różne stany procesów i podstawowe interakcje między nimi.

process states

Gdzie zdefiniowane są stany procesów?

Sam proces w systemie Linux jak i stany procesów są zdefiniowane w źródłach jądra w pliku source/include/linux/sched.h (sched jako skrót od ang. scheduler, czyli planisty systemowego). Pozwolę sobie wkleić fragment kodu definiujący stany procesu:

/* Used in tsk->state: */
#define TASK_RUNNING			0x0000
#define TASK_INTERRUPTIBLE		0x0001
#define TASK_UNINTERRUPTIBLE		0x0002
#define __TASK_STOPPED			0x0004
#define __TASK_TRACED			0x0008
/* Used in tsk->exit_state: */
#define EXIT_DEAD			0x0010
#define EXIT_ZOMBIE			0x0020
#define EXIT_TRACE			(EXIT_ZOMBIE | EXIT_DEAD)
/* Used in tsk->state again: */
#define TASK_PARKED			0x0040
#define TASK_DEAD			0x0080
#define TASK_WAKEKILL			0x0100
#define TASK_WAKING			0x0200
#define TASK_NOLOAD			0x0400
#define TASK_NEW			0x0800
#define TASK_STATE_MAX			0x1000

/* Convenience macros for the sake of set_current_state: */
#define TASK_KILLABLE			(TASK_WAKEKILL | TASK_UNINTERRUPTIBLE)
#define TASK_STOPPED			(TASK_WAKEKILL | __TASK_STOPPED)
#define TASK_TRACED			(TASK_WAKEKILL | __TASK_TRACED)

#define TASK_IDLE			(TASK_UNINTERRUPTIBLE | TASK_NOLOAD)

/* Convenience macros for the sake of wake_up(): */
#define TASK_NORMAL			(TASK_INTERRUPTIBLE | TASK_UNINTERRUPTIBLE)

/* get_task_state(): */
#define TASK_REPORT			(TASK_RUNNING | TASK_INTERRUPTIBLE | \
					 TASK_UNINTERRUPTIBLE | __TASK_STOPPED | \
					 __TASK_TRACED | EXIT_DEAD | EXIT_ZOMBIE | \
					 TASK_PARKED)

 

Do najważniejszych stanów procesów należą te, które jądro pozwala nam łatwo odczytywać przy pomocy funkcji const char *get_task_state, która przypisuje stan do zmiennej znakowej (ang. char) zawartej w tablicy task_state_array.

static const char * const task_state_array[] = {

	/* states in TASK_REPORT: */
	"R (running)",		/* 0x00 */
	"S (sleeping)",		/* 0x01 */
	"D (disk sleep)",	/* 0x02 */
	"T (stopped)",		/* 0x04 */
	"t (tracing stop)",	/* 0x08 */
	"X (dead)",		/* 0x10 */
	"Z (zombie)",		/* 0x20 */
	"P (parked)",		/* 0x40 */

	/* states beyond TASK_REPORT: */
	"I (idle)",		/* 0x80 */
};

static inline const char *get_task_state(struct task_struct *tsk)
{
	BUILD_BUG_ON(1 + ilog2(TASK_REPORT_MAX) != ARRAY_SIZE(task_state_array));
	return task_state_array[task_state_index(tsk)];
}

Znając już stany procesów na poziomie jądra (warto zwrócić uwagę na specjalny dobór ich wartości i możliwość przeprowadzania na nich operacjach bitowych) możemy przejść dalej i omówić, czym jest loadavg.

Load average – definicja

Zgodnie z manualem man 5 proc loadavg zawiera w sobie statystykę będącą średnią sumującą procesy w stanach R i D. Oznacza to, że mamy tutaj procesy:

  • oczekujące w kolejce do wykonania (Stan R)
  • wykonywane (Stan R)
  • śpiące w stanie D – czekające na I/O dysk.

Większość opracowań w internecie nie ujmuje faktu, iż stan R może oznaczać zarówno wykonywanie, jak i oczekiwanie w kolejce na bycie wykonanym. Często mylone są też pojęcia stanu czekającego na uruchomienie (stan R) z oczekującym na I/O (stan D). Na dodatek nie zwraca się uwagi na to, iż w przypadku wysycenia pamięci RAM i użycia pamięci rozszerzonej (ang. swap) procesy także wpadają w stan D.

Load average podawany jest dla 3 okresów:

  • ostatniej minuty
  • ostatnich 5 minut
  • ostatnich 15 minut.

Pozwala to administratorowi na zrozumienie trendu obciążenia systemu.

Średnie obciążenie systemu (load average) powinno być rozpatrywane w kontekście ilości dostępnych CPU z uwzględnieniem mechanizmów SMT (Simultaneous MultiThreading) i HT (Hyper-Threading). Najłatwiejszym sposobem, by znaleźć ilość dostępnych procesorów (w znaczeniu procesora logicznego), jest użycie komendy nproc.

Przykładowe wywołanie komendy uptime (zwracającej między innymi load average) oraz nproc:

[Alex@NormandyV2 loadavg]$ uptime
 17:22:55 up  5:37,  5 users,  load average: 4.92, 4.89, 4.84
[Alex@NormandyV2 loadavg]$ nproc
8

Najprostszą zasadą dotyczącą load average jest to, że powinien być on mniejszy od dostępnych jednostek obliczeniowych. Oczywiście w zależności od rzeczywistego użycia poszczególnych zasobów, system i jego usługi mogą wcale nie działać satysfakcjonująco. Patrząc na powyższy przykład, w przypadku 8 procesorów logicznych i loadavg na poziomie około 5 system nie jest przeciążony. Jednak gdy ilość procesorów byłaby mniejsza niż 5, to mielibyśmy do czynienia z potencjalnie przeciążonym systemem.

Interfejs plikowy /proc/loadavg

Pod ścieżką /proc/loadavg jądro Linux udostępnia interfejs plikowy z informacjami dotyczącymi średniego obciążenia systemu. Korzystają z niego miedzy innymi takie programy jak uptime, w czy top.

[Alex@SpaceStation ~]$ strace w |& grep loadavg 
read(6, "grep\0--color=auto\0loadavg\0", 2047) = 26
openat(AT_FDCWD, "/proc/loadavg", O_RDONLY) = 6
[Alex@SpaceStation ~]$ strace uptime |& grep loadavg 
openat(AT_FDCWD, "/proc/loadavg", O_RDONLY) = 

Plik /proc/loadvg zwraca następujące wartości (zapis pseudokodowy):

LOAD_AVG_1_MIN LOAD_AVG_5_MIN LOAD_AVG_15_MIN NUMBER_OF_RUNNING/NUMBER_OF_THREADS LAST_CREATED_PID

Przykładowy odczyt pliku /proc/loadavg

[Alex@NormandySR2 ~]$ cat /proc/loadavg
5.93 2.14 1.67 17/1396 173294

Jeśli chodzi zaś o plik źródłowy definiujący ten interfejs, jest to linux/fs/proc/loadavg.c. Pozwolę sobie zamieścić fragment kodu, gdyż uważam go za bardzo dobry przykład tego, że kod jądra potrafi być fascynujący:

static int loadavg_proc_show(struct seq_file *m, void *v)
{
	unsigned long avnrun[3];

	get_avenrun(avnrun, FIXED_1/200, 0);

	seq_printf(m, "%lu.%02lu %lu.%02lu %lu.%02lu %ld/%d %d\n",
		LOAD_INT(avnrun[0]), LOAD_FRAC(avnrun[0]),
		LOAD_INT(avnrun[1]), LOAD_FRAC(avnrun[1]),
		LOAD_INT(avnrun[2]), LOAD_FRAC(avnrun[2]),
		nr_running(), nr_threads,
		idr_get_cursor(&task_active_pid_ns(current)->idr) - 1);
	return 0;
}

Chciałbym tutaj zwrócić uwagę na nieoczywiste techniki użyte w tak krótkim fragmencie kodu.

  1. Po pierwsze na uwagę zasługuje użycie zmiennej typu unsigned long, a następnie bardzo specyficzne rzutowanie jej na część całkowitą przez makro LOAD_INT oraz ułamek przez makro LOAD_FRAC. Wśród większości programistów języków wysokiego poziomu rozwiązanie to budzi pewne zażenowanie. Jednak w przypadku programowania jądra, gdzie efektywność kodu ma kluczowe znaczenie, tego typu „haksy” (od ang. hack w znaczeniu wyjątkowo sprytnego rozwiązania – http://www.catb.org/jargon/html/H/hack.html) są wyjątkowo pożądane.
  2. Warto też zwrócić uwagę na zmienną nr_threads, która jest zmienną informującą o ilości zadań w systemie oraz na funkcję nr_running(), która ma za zadanie zwrócić tylko zadania będące w stanie R.

Pobranie load average przy pomocy wywołania systemowego

By pobrać loadavg możemy użyć wywołania systemowego sysinfo. Zwraca ono strukturę sysinfo, która wygląda następująco:

struct sysinfo {
   long uptime;             /* Seconds since boot */
   unsigned long loads[3];  /* 1, 5, and 15 minute load averages */
   unsigned long totalram;  /* Total usable main memory size */
   unsigned long freeram;   /* Available memory size */
   unsigned long sharedram; /* Amount of shared memory */
   unsigned long bufferram; /* Memory used by buffers */
   unsigned long totalswap; /* Total swap space size */
   unsigned long freeswap;  /* Swap space still available */
   unsigned short procs;    /* Number of current processes */
   char _f[22];             /* Pads structure to 64 bytes */
};

Jeżeli chcemy sami stworzyć program, który sczytuje loadavg bez wykorzystania interfejsu plikowego (omawianego wcześniej /proc/loadavg), powyższe wywołanie systemowe jest najprostszym sposobem do zebrania informacji o stanie systemu. Przykładowy prosty raport w języku C:

#include <linux/kernel.h>
#include <stdio.h>
#include <sys/sysinfo.h>

int main ()
{
    // consts
    const double mb=1024*1024;
    const float load_avg_sysinfo_scale = 2<<16; // this is magic number
    // get sysinfo structure 
    struct sysinfo s;
    sysinfo (&s);
    
    // print raport
    printf ("--- Raport systemowy ---\n");
    printf ("Load AVG: 1min[%4.2f] 5min[%4.2f] 15min[%4.2f]\n",
            s.loads[0]/load_avg_sysinfo_scale,
            s.loads[1]/load_avg_sysinfo_scale,
            s.loads[2]/load_avg_sysinfo_scale);
    printf ("Calkowita pamięć RAM: %8.2f MB\n", s.totalram / mb);
    printf ("Wolna (nieuzywana) pamięć RAM: %8.2f MB\n", s.freeram / mb);
    printf ("Calkowita pamiec rozszerzona (swap): %8.2f MB\n", s.totalswap / mb);
    printf ("Wolna pamiec rozszerzona (swap): %8.2f MB\n", s.freeswap / mb);
    printf ("Ilosc procesow w systemie: %d\n", s.procs);
    return 0;
}

oraz jego kompilacja wraz z uruchomieniem:

[Alex@NormandySR2 loadavg]$ gcc -Wpedantic raport_systemowy.c -o raport_systemowy && ./raport_systemowy
--- Raport systemowy ---
Load AVG: 1min[0.32] 5min[0.22] 15min[0.18]
Całkowita pamięć RAM: 31871.28 MB
Wolna (nieuzywana) pamięć RAM: 22587.86 MB
Całkowita pamiec rozszerzona (swap): 20095.99 MB
Wolna pamiec rozszerzona (swap): 20095.99 MB
Ilość procesów w systemie: 1470
[Alex@NormandySR2 loadavg]$ 

Mity związane z load average

Mit 0 – load average to ilości procesów właśnie działających w systemie/na CPU

Jest to najczęściej popełniany błąd (wynikający z braków wiedzy o stanach procesów), jaki słyszę podczas rozmów rekrutacyjnych. Jak już wielokrotnie wyżej podkreślaliśmy, load average zawiera w sobie zarówno procesy w stanie R (uruchomione i gotowe do uruchomienia), jak i D (oczekujące). Jeśli load average określałby tylko to, ile procesów jest uruchomionych, nigdy nie byłby większy niż ilość jednostek obliczeniowych w systemie. Powyższa odpowiedź kandydata szybko doprowadza do sprzeczności.

Mit 1 – load average jest średnią arytmetyczną

Jest to jedno z trudniejszych pytań, które są tzw. „follow up questions” (dalszymi pytaniami podczas rekrutacji, często mającymi sprawdzić, jak głęboka jest wiedza na zadany temat u kandydata).

W manualu man 5 proc jest napisane:

/proc/loadavg 
    The  first  three  fields in this file are load average figures
    giving the number of jobs in the run queue (state R) or waiting for disk I/O
   (state D) averaged over 1, 5, and 15 minutes.(...)

 

Warto tutaj zajrzeć do polskiej wersji tłumaczenia strony man 5 proc stworzonej przez autorów: Przemek Borys, Robert Luberda oraz Michał Kułacha:

/proc/loadavg 
    Pierwsze trzy pola w tym pliku zawierają średnie obciążenie (loadavg) podając
    informację o średniej liczbie zadań uruchomionych (stan R) oraz czekających na
    dyskowe operacje wejścia/wyjścia (stan D) w ciągu ostatnich 1, 5 i 15 minut.(...)

Mogłoby się wydawać w takim razie, że mamy tutaj do czynienia ze zwykłą średnią arytmetyczną. Ostateczną odpowiedź dadzą zatem źródła Linuksa, które wprost opisują load average jako:

/*
 * ...
 * The global load average is an exponentially decaying average of nr_running +
 * nr_uninterruptible.
 * ...
 */

Mamy więc do czynienia z wykładniczą średnią ruchomą, w której dalsze próby mają mniejszy wpływ na wynik niż próby nowsze.

Mit 2 – wysoki load average jest zawsze powiązany z procesorem

Jak już wcześniej zostało wytłumaczone, loadavg zlicza w wykładniczej średniej ruchomej procesy w stanie R i D. Oznacza to, że procesy te mogą:

  • czekać na CPU (R)
  • wykonywać się na CPU (R)
  • czekać na dysk (D)
  • czekać na wczytanie stron pamięci z dysku (D).

Mamy więc co najmniej trzy komponenty, które mogą być przeciążone:

  • CPU
  • dysk
  • pamięć RAM (wyczerpanie i konieczność użycia swap).

Możliwości jest zatem kilka i mogą wystąpić zarówno pojedynczo, w parach, jak i wszystkie naraz.

Na dodatek może się zdarzyć, iż wysoki loadavg nie oznacza wcale zbytniego przeciążenia systemu. Przykładowo obciążenie procesora na poziomie połowy jego możliwości + swapowanie (wysycenie RAM-u wraz z koniecznością zrzucania i wczytywania stron pamięci na/z dysku) może skutkować wysokim loadavg.

Średnie obciążenie jest więc statystyką, która w dużej mierze zwraca uwagę na konieczność dalszych kroków diagnostycznych w celu zrozumienia stanu systemu i jego procesów.

Mit 3 – load average ma głęboki sens

Jako ciekawostkę z pograniczna informatyki i filozofii chciałbym przytoczyć komentarz zawarty w źródłach Linuksa w pliku linux/sched/loadavg.c.

/*
 * kernel/sched/loadavg.c
 *
 * This file contains the magic bits required to compute the global loadavg
 * figure. Its a silly number but people think its important. We go through
 * great pains to make it work on big machines and tickless kernels.
 */

W swobodnym tłumaczeniu oznacza to:

/*
 * kernel/sched/loadavg.c
 *
 * Plik ten zawiera w sobie magiczne bity potrzebne do wyliczenia całkowitego
 * loadavg. Jest to śmieszna liczba ale ludzie sądzą że jest ważna. Wiele
 * trudu kosztowało nas by wyliczenia te działały na dużych maszynach i 
 * jądrach z swobodną obsługą przerwań.
 */

Niestety w języku polskim nie istnieje standaryzowane tłumaczenie tickless kernel. Niemniej chodzi tutaj o fakt, iż jądro Linux potrafi tak zarządzać procesorem, by przerwania systemowe nie występowały w stałych odstępach (stąd nazwa ang. tick od tykania, np. co 1000 Hz [cykli procesora] i less [od angielskiego „bez”]) lecz były ustawiane dynamicznie. Stąd moje autorskie tłumaczenie (jądra ze swobodną obsługą przerwań).

Mówiąc szczerze, gdy pierwszy raz w moim życiu zobaczyłem ten komentarz, oniemiałem. Przecież mowa o jednej z najważniejszych z punktu widzenia administratora statystyk w systemie! Zastanawiając się zatem i czytając pliki źródłowe, chciałbym zwrócić uwagę, że z punktu widzenia programisty jądra, statystyka ta nie jest wcale oczywista i „pewna” (w znaczeniu zaufania do niej) z wielu względów:

  • procesory dynamicznie skalują swoje osiągi ze względu na wiele czynników, w tym między innymi obciążenie i temperaturę
  • by dokładnie ją wyliczyć, należałoby co zadany fragment czasu de facto zamrozić system, przynajmniej podczas odczytu wartości loadavg (mówi o tym zresztą inny komentarz w tym pliku “These values are estimates at best, so no need for locking.”, co można przetłumaczyć jako „Te wartości w najlepszym wypadku są szacunkowe, nie ma więc potrzeby na użycie blokady”
  • w przypadku maszyn wieloprocesorowych, a także jąder ze swobodną obsługą przerwań, obliczenia są jeszcze bardziej szacunkowe.

Powstaje zatem naturalne pytanie – czy load average ma sens? No cóż, można by pokusić się o stwierdzenie, że skoro sami autorzy powątpiewają, to może nie do końca. Niemniej jeśli nawet na eksperckim poziomie wiedzy i zrozumienia skomplikowania widzimy wady rozwiązania, ale w ogólnym rozrachunku ono działa, to warto tutaj jednak zastosować prawo Murphy’ego: „If it’s stupid but it works, it isn’t stupid.”, czyli „Jeśli jest głupie, ale działa, to nie jest głupie”. Jak mówiłem na wstępie, proszę potraktować powyższy wywód w kategoriach luźnych rozważań skromnego autora.

Podsumowanie

W artykule omówiono stany, w jakich może znajdować się proces, w jaki sposób od środka (tj. w źródłach jądra Linux) wygląda load average oraz jak, jako administratorzy i programiści możemy dostać się do tej wartości. Na koniec rozprawiliśmy się z powszechnymi mitami dotyczącymi tej przydatnej statystyki.

Bibliografia

https://elixir.bootlin.com/linux/v5.9.3/source/include/linux/sched.h#L69
https://elixir.bootlin.com/linux/v5.9.3/source/fs/proc/array.c#L129
https://elixir.bootlin.com/linux/v5.9.3/source/fs/proc/loadavg.c
http://www.brendangregg.com/blog/2017-08-08/linux-load-averages.html – artykuł wybitnego specjalisty w dziedzinie badania wydajności i dostrajania systemów Linux – Brendana Gregga
man 5 proc
man 2 sysinfo

Autorzy

Artykuły na blogu są pisane przez osoby z zespołu EuroLinux. 80% treści zawdzięczamy naszym developerom, pozostałą część przygotowuje dział sprzedaży lub marketingu. Dokładamy starań, żeby treści były jak najlepsze merytorycznie i językowo, ale nie jesteśmy nieomylni. Jeśli zauważysz coś wartego poprawienia lub wyjaśnienia, będziemy wdzięczni za wiadomość.